Η Χάννα Άρεντ (14 Οκτωβρίου 1906 – 4 Δεκεμβρίου 1975) ήταν Γερμανίδα πολιτική επιστήμονας και φιλόσοφος. Η προσπάθειά της να απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσαν τα εγκλήματα του ναζισμού, αλλά και η έντονη θέλησή της να τοποθετηθεί πάνω στο θέμα της προσωπικής ηθικής ευθύνης σε καιρούς που η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της, είχε ως αποτέλεσμα το βιβλίο «Ο Αϊχμαν στην Ιερουσαλήμ – Η κοινοτοπία του κακού», φράση για την οποία («η κοινοτοπία του κακού») έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο. Η σκηνοθέτης Margarethe Von Trotta μεταφέρει σε ένα πολιτικό, φιλοσοφικό αλλά και ανθρωποκεντρικό biopic τη ζωή και το έργο της στον κινηματογράφο.

Hannah Arendt is a portrait of the genius that shook the world with her discovery of “the banality of evil.” After she attends the Nazi Adolf Eichmann’s trial in Jerusalem, Arendt dares to write about the Holocaust in terms no one has ever heard before. Her work instantly provokes a furious scandal, and Arendt stands strong as she is attacked by friends and foes alike. But as the German-Jewish émigré also struggles to suppress her own painful associations with the past, the film exposes her beguiling blend of arrogance and vulnerability — revealing a soul defined and derailed by exile.